Interview met Hein Doeksen, auteur van SNEEUW

Hein Doeksen (1950) trok al op jonge leeftijd met zijn vader de bergen in. In 1972 stak hij met vrienden te voet dwars over Spitsbergen. Een paar jaar later, na het fatale bergongeluk van een van hen, ruilde hij het alpinisme in voor zeezeilen en maakte hij daarnaast vele voettochten langs de Noord-Atlantische kusten. Het aangrijpende verhaal dat hij in zijn boek vertelt is fictief, maar vindt zijn oorsprong in zijn ervaringen met de natuur.

Hein Doeksen2

Kun je in je eigen woorden vertellen waar je boek over gaat?

'Het verhaal in SNEEUW gaat over het 'voltooid leven'. Over het stadium waarin je kunt geraken - als je tijd van leven hebt - dat je jezelf gaat afvragen: wil ik nog wel door? Niet omdat je ongeneeslijk ziek bent, maar omdat je bang bent voor eenzaamheid en verlies aan autonomie. Een verzoek tot euthanasie is dan irreëel. Zelf de verantwoording nemen is de enige juiste optie. De ruim zeventigjarige, kerngezonde hoofdpersoon in dit boek speelt met deze gedachte. Hoewel onzeker, denkt hij de beslissing 'er op tijd tussenuit te knijpen' al te hebben genomen. Op zoek naar meer zekerheid bezoekt hij goede vrienden, zijn zussen en oud-geliefden. Allen hebben een andere visie op deze eindfase van het leven. Ook zijn intense natuurbeleving hoog in de bergen, aan de Bretonse kust, midden op zee en in het Friese landschap, die natuur die hem altijd energie gaf, confronteert hem nu met zijn geleefd leven.'

Hoe ben je ertoe gekomen om dit boek te schrijven?

'Een paar jaar terug, op een late avond aan het eind van een verjaardagsfeestje, zei een vriend mij in vertrouwen: ''Hein jongen, echt waar! Als ik voel dat ik dement begin te worden, ga ik terug naar Zwitserland. Ik stop een fles jenever in mijn rugzak en klim tot zo hoog mogelijk boven de sneeuwgrens. Dan ga ik zitten, drink die hele fles leeg en wacht tot ik dronken en onderkoeld indut en bevries. Dat is een héle zachte dood, hoor!'' De stelligheid waarmee deze oude klimvriend - arts nota bene - mij dit in vertrouwen meedeelde liet mij na ons gesprek niet meer los. Zou hij dat echt doen? Hoe zou dat dan gaan? En vooral: wat zou je in de maanden daarvoor nog willen doen? Allerlei scenario's doemden in mij op, bleven de maanden daarna in mijn hoofd rondzingen en raakten meer en meer los van de persoon in kwestie. Het werden fantasieën die meer en meer de vorm kregen van een goed verhaal. Dus toen ben ik begonnen met het op te schrijven. Toen ik daarmee klaar was en geen uitgever geïnteresseerd bleek, heb ik het weggelegd. Totdat, anderhalf jaar later, een goede vriend - docent moderne talen - vroeg of hij het manuscript mocht lezen. ''Zelf uitgeven!'' was zijn overtuigende conclusie. Enigszins schoorvoetend vroeg ik daarna redacteur Sanne Visch van BoekenGilde het te lezen en mij eerlijk te zeggen wat ze ervan vond. Haar eerste reactie heb ik later op de achterflap gezet: ''Onvoorstelbaar mooi geschreven. Liefdevol, warm, gedetailleerd, heftig en geloofwaardig. Gewoonweg prachtig!'''

Voor wie heb je het boek geschreven?

'Dat is een goede vraag, omdat ik mij daarin heb vergist. Ik dacht dat deze roman - want zo moest ik mijn verhaal van BoekenGilde noemen - geschreven had voor leeftijdsgenoten, laten we zeggen mensen tussen de zestig en de zeventig. Maar nu blijkt dat ik net zoveel enthousiaste reacties op SNEEUW krijg van studenten en jonge artsen, ontwerpers, juristen, therapeuten en journalisten. Kortom, die uitgevers zaten er mooi naast!'

Wat is de belangrijkste boodschap van het boek?

'Het leven is niet maakbaar en zeker de eindfase niet!'

Kun je de stijl beschrijven waarin je het boek hebt geschreven?

'Van beroep ben ik architect en ik ben in mijn werk altijd een groot voorstander van het concept ''less is more''. Dat heb ik ook in mijn schrijven consequent geprobeerd toe te passen. Dus geen overvloed aan bijvoeglijke naamwoorden, geen clichés, geen semi-poëtisch taalgebruik als het ook zonder kan -en daardoor zelfs sterker wordt. En de dialogen ontdaan van overbodig taalgebruik, niet te zwaar en met een flinke dosis humor.'

Hein Doeksen

Benieuwd naar 'SNEEUW'? Het boek is via alle online platformen verkrijgbaar en natuurlijk ook in onze boekenshop!

 

 

Meer blogs en tips lezen?

Interview met Christine Algera

Auteur van Stella en Stinky en de plastic soep. Christine Algera is schrijfster en bioloog en gelooft in verhalen om een betere wereld te creëren. Ze schrijft boeken voor kinderen die dol zijn op de...
> Verder lezen

Interview met Camille Jacobs, auteur van Wraak

Camille Jacobs is een Vlaamse schrijver die je niet direct in een vakje met anderen kan plaatsen. Zijn hele leven al schreef hij verschillende manuscripten en gedichten. Na herhaaldelijk aandringen...
> Verder lezen